علیرضا رضاخواه
جنگ‌ها معمولاً از محاسبات غلط سیاستمداران ناشی می‌شود. محاسباتی که در بیشتر مواقع محصول بازی بازیگران ثالث است. واقعیتی که در بحران‌های منطقه غرب آسیا و شبه قاره، بیش از هر جای دیگری مصداق دارد. تنش میان دهلی نو و اسلام آباد موضوع جدیدی نیست. از سال 1947 و چندپارگی هند، دو کشور هند و پاکستان حداقل در سه نوبت بر سر کشمیر وارد یک جنگ تمام عیار شده‌اند. با وجود آنکه این جنگ‌ها تا کنون بدون هیچ نتیجه‌ای به آتش‌بس ختم شده، اما تنش اخیر میان دو کشور نگرانی‌‌ها را از تشدید این تنش‌ها افزایش داد تا آن‌جا که برخی کشورهای منطقه از جمله ایران و روسیه پیشنهاد میانجی‌گری در مسائل اخیر را مطرح کردند. با وجود نگرانی‌ها از افزایش تنش میان هند و پاکستان، اما گزارش‌ها نشان می‌دهد که همزمان با اوج‌گیری این تنش‌ها رسانه‌های صهیونیستی تلاش همه‌جانبه‌ای را در راستای حمایت از یک طرف درگیری یعنی هند دنبال کرده‌اند. این موضع‌گیری رسانه‌های اسرائیلی همسو با هند و علیه پاکستان البته چندان هم غیرمنتظره نیست. در واقع صهیونیست‌ها در حالی تنش اخیر در روابط هند و پاکستان را به جنگ علیه تروریست وارونه جلوه دادند که در واقع هند یکی از بازارهای عمده تسلیحات اسرائیلی است. هند در سال 2017 با خرید 530 میلیون پوند تسلیحات بزرگ‌ترین خریدار محصولات نظامی اسرائیل شد و این میزان خرید در سال 2018 و تا به امروز نیز تداوم داشته است. علاوه بر این ایجاد تنش و بحران در کشمیر و ایجاد جنگ احتمالی جدید به میزان زیادی توجهات افکارعمومی را از مسئله فلسطین منحرف خواهد ساخت و سبب خواهد شد تا رهبران صهیونیستی در حاشیه امن به اقدامات غیرمشروع و غیرقانونی خود در راستای شهرک‌سازی‌ها در مناطق اشغالی ادامه دهند. اسرائیلی‌ها کینه‌ای تاریخی نیز از پاکستان دارند که به جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۳۵۱ باز می‌گردد، زمانی که پاکستان در حمایت از کشورهای مسلمان وارد معرکه شد.